زهرا بیرمی نیا
اولین ایستگاه دوچرخه بردسیر که به همت شهرداری بردسیر در میدان آزادی راه اندازی شده یک قدم مثبت در زمینه کاهش الودگی هوا، اشاعه فرهنگ دوچرخه سواری و کاهش شهر خودرو محور است. در این ایستگاه قرار است هفده دستگاه دوچرخه برای استفاده عموم مستقر شود. شهروندان بدون پرداخت هیچ هزینه ای و تنها با ارائه کارت ملی می توانند از این دوچرخه ها به مدت زمان مشخصی استفاده کنند.
به گفته مهندس شاه حیدری پور شهردار بردسیر، قرار است تا سال آینده دو ایستگاه دیگر در سایر نقاط شهر دایر شود تا شهروندان بتوانند دوچرخه ها را در ایستگاههای دیگر تحویل دهند و نیازی به برگشت به ایستگاه مبدا نباشد.
شهر بردسیر از لحاظ ساختار خیابانهای اصلی دچار مشکل است. پنجاه سال قبل و یا بیشتر، این شهر با محوریت چهار میدان اصلی ایجاد شده و خیابانهایی که آن زمان بدون خودرو بود و وسایل نقلیه بسیار محدودی در آن تردد می کرد، حالت مطلوبی داشت. اما امروزه با رشد فزاینده خودروها با خیابانهایی پرترافیک و کم عرض و بی توجه به جایگاه پیاده و دوچرخه سوار مواجه هستیم.
البته در چند سال اخیر در جهت کاهش مشکلات دو اقدام مهم صورت گرفته است. یکی ایجاد رفوژ و بستن سه خیابان از این چهار خیابان اصلی (امام، شریعتی و فاطمی) برای جلوگیری از هرج و مرج دائم و تصادفات بیشمار و دیگری تعریض خیابانها از جمله شریعتی که با تلاش شهرداری و تملک مغازه های آن صورت گرفت و فضای بیشتری برای عبور خودروها ایجاد شد.
ناگفته نماند در کنار ایجاد فضای بیشتر برای جولان خودروها باید بخشی از این فضاها برای پیاده ها نیز دیده شود و به فرهنگ پیاده روی بیشتر از خودروسواری توجه شود. آن هم در شرایطی که قدم زدن بدون توقف در این چهار خیابان، بیش از سی دقیقه نخواهد شد.
ضمن اینکه بستن خیابانها، ایجاد سرعتکاه و کم کردن دور برگردانها همانطور که با ایجاد محدودیت تردد خودروها در کاهش تصادف و کاهش سرعت موثر است، همانقدر که مفید است در درازمدت مضر نیز هست. زیرا در اصل باعث طی مسافت بیشتر توسط خودروها، شلوغی بیشتر و تولید آلودگی بیشتر می شود.
بطوری که گاهی اوقات پیاده رفتن از نقطه ای به نقطه دیگر با سواره طی کردن آن مسیر، به یک اندازه زمانی خواهد بود و تفاوت تنها در نوع راکب است.
برای جذابیت پیاده روی، باید اقداماتی اندیشید. کما اینکه گشت زنی پیاده ها موجب خشنودی کسبه نیز خواهد شد. پیاده فرصت تماشای خیابان و بساط مغازه ها و خرید کردن را دارد در حالیکه سواره مدام باید مراقب خودروهای پیرامونش باشد تا مبادا تصادف صورت بگیرد. سواره ذاتا عجله دارد و پیاده نه.
راه اندازی ایستگاه دوچرخه شهرداری، یک اقدام مثبت و ارزنده است که سالها جزو آرزوهای بعید بود و حالا تفاوت نگاه مدیران شهر با گذشتگان و توجه به خواسته های مردمی، آن را برآورده کرده است.
